ارزیابی عملکرد نسبی سازمان ها با رویکرد ترکیبی شاخص های مدل EFQM و DEA (سازمان های شرکت کننده در جایزه ملی کیفیت)

تلاش مستمر سازمان ها برای دستیابی به الگوی جامع ارزیابی و رفع معایب شیوه های ارزیابی سنتی منجر به مطرح شدن مدل های تعالی سازمانی و جوایز کیفیت ملی در سطح کشورهای پیشرو و بدنبال آن سایر کشورهای جهان گردید. مدل دمینگ ، مدل مالکوم بالدریچ» و مدل اروپایی کیفیت از مهمترین این مدل ها هستند که سایر مدل ها بر اساس آنها شکل گرفته اند. از سوی دیگر تحلیل پوششی داده ها، به عنوان یک روش برنامه ریزی ریاضی برای ارزیابی واحدهای تصمیم گیری، با این فرض اولیه که واحدهای تصمیم گیری تحت بررسی، نهاده های مشابه برای تولید ستاده های مشابه بکار می گیرند، مورد استفاده قرار می گیرد. در طول چند سال گذشته جایزه ملی بهره وری کشور برای بنگاه های اقتصادی بر اساس الگوی EFQM ارائه شدهف مورد ارزیابی قرار گرفته اند. از جمله ضعف های موجود در این روش، ارزیابی مجزا شرکت از یکدیگر می باشد. در این شیوه اجرایی امکان مقایسه عملکرد نسبی شرکت ها با یکدیگر و معرفی الگوهای برتر وجود ندارد. این تحقیق درنظر دارد از روش DEA که از جمله تکنیک هایی است که توانایی رتبه بندی شرکت ها را بر اساس عملکرد نسبی و مشخص نمودن شرکت های کارا و ناکارا و نهایتاً تعیین الگوهای برتر را دارد، استفاده نماید. با توجه به کاربردی بودن تحقیق مورد نظر، نتایج تحقیق می تواند مورد استفاده مؤسسه مطالعات بهره وری کشور و تمام سازمان های خصوصی و دولتی، تولیدی و خدماتی قرار گیرد.

Keywords:

کارایی , ارزیابی عملکرد , مدل تعالی اروپایی سازمانی , تحلیل پوششی داده ها