مطالعه و تعیین دز مطلوب غیرفعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه و لیوفیلیزه با استفاده از پرتو گاما

زمینه مطالعه: ویبریو پاراهمولیتیکوس یکی از عوامل مولد بروز بیماری ویبریوزیس در مزارع تکثیر و پرورش ماهیان و میگ وها م یباشدکهدر صورت بروز شرایط مساعد موجب تلفات قابل توجه م ینماید. هد ف: هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر پرتو گاما بر غیرفعال سازی ویبریوپاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه و لیوفیلیزه م یباشد. رو شکار: ویا لهای حاوی 0/5 mL سوسپانسیون باکتری با رقت 1010 * 5/ 1 عدد سلولباکتری در میلی لیتر در حالت کشت تازه با دزهای 1 KGY ، 1/5 ، 2، 2/5 ، 3 و 4 و ویا لهای باکتری لیوفیلیزه با دزهای 2 KGY ، 4، 7 و 8 پرتودهیگردیدند. سپس رفتار رشد باکتر یهای پرتودیده مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که حداقل دز مطلوب برایغیرفعال سازی این باکتری به صورت کشت تازه و در حالت لیوفیلیزه با پرتو گاما به ترتیب 4 KGY و 10 برآورد شد. نتیج هگیر ینهایی: نتیجه اینمطالعه نشان م یدهد که غیر فعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه با میزان کمتر از نصف دز مورد نیاز برای غیر فعال سازیی ان با پرتوگاما مورد نیاز م یباشد .

مطالعه و تعیین دز مطلوب غیرفعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه و لیوفیلیزه با استفاده از پرتو گاما Keywords:

پرتو گاما , میگو , ویبریو پاراهمولیتیکوس , ویبریوزیس