مطالعه فلوریستیک و جغرافیای گیاهی رویشگاه میانرودان (مطالعه موردی: شرق شهرستان خلخال- استان اردبیل)

این تحقیق در منطقه ای با مساحت حدود 1200 هکتار در شرق شهرستان خلخال صورت گرفت. نمونه های گیاهی مشاهده شده در منطقه طی فصل رویشی جمع آوری و براساس روش های متداول تاکسونومی گیاهی با استفاده از منابع فلور مختلف و سایر منابع شناسایی، تیره، جنس و گونه هر یک از آن ها تعیین گردید. نتایج نشان داد که بزرگ ترین خانواده ها از لحاظ تعداد گونه نعناعیان (Lamiaceae) با 14 گونه (18/92 درصد) گرامینه (Poaceae) با 13 گونه (17/57 درصد)، کاسنی (Asteraceae) و پروانه آسا (Fabaceae) هر کدام با 10 گونه (13/51 درصد) و چتریان (Apiaceae) با 6 گونه (8/11 درصد) می باشند. از نظر شکل زیستی 55/41 درصد همی کریپتوفیت، 28/38 درصد تروفیت، 9/46 درصد کامفیت، 5/41 درصد ژئوفیت و 1/35 درصد فانروفیت، نتایج بررسی های پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه مورد مطالعه نشان داد که اکثر گونه های آن (65 درصد ) مربوط به ناحیه ایرانی- تورانی می باشند. درصد بالای عناصر ایرانی- تورانی، نشان می دهد که منطقه مورد مطالعه به این فیتوکوریون تعلق دارد. همچنین، این مطالعه غالبیت بارز گیاهان همی کریپتوفیت را نشان داد که احتمالاً ناشی از ارتفاع بالا و سرمای شدید حاکم بر منطقه در فصل نامساعد است. همچنین وفور گونه های تروفیت هم به ارتفاع منطقه و هم تخریب های شدید و آشکار ناشی از چرای مفرط توسط دامداران است.

Keywords:

فلور , شکل زیستی , پراکنش جغرافیایی , خلخال