بررسی الگوی مصرف کالاهای خوراکی در ایران با استفاده از آزمون جدایی پذیری

در یک جامعه تعداد زیادی کالا و خدمات مصرفی در الگوی مصرفی مصرف کنندگان دخیل می باشد. در این حالت تحلیل سیستم تقاضای مصرف کنندگان نیازمند تعداد زیادی معادله و مقادیر زیادی اطلاعات و هزینه بالا برای جمع آوری این اطلاعات خواهد بود که این مسئله در عمل میسر نمی باشد. وجود جدایی پذیری در تابع مطلوبیت مصرف کننده شرط لازم و کافی برای بودجه بندی چند مرحله ای و جمعی سازی سازگار کالا می باشد که در آن مخارج با استفاده از شاخص های قیمت بین گروه های خوراکیها تخصیص داده می شود و تخصیص بین گروهی هم بطور مستقل از سایر گروه ها صورت می گیرد. تغییر در قیمت یک کالا هم از طریق توزیع مجدد مصرفی آن در گروه مربوطه و هم از طریق تغییر در قیمت و مصرف آن گروه کالاهای دیگر اثر گذاشته و الگوی مصرفی مصرف کننده را شکل می دهد. در مطالعه حاضر از سیستم تقاضای تقریبا ایده آل (AIDS) برای تعیین الگوی مصرف کالاهای خوراکی در ایران استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمونهای جدایی پذیری این فرضیه را که مصصرف کنندگان ابتدا درآمد خود را بین گروه های مختلف خوراکی ها(گروه گوشت ها، سبزیجات، حبوبات، غلات، نوشیدنی ها،...) تخصیص داده و سپس عمل تخصیص درآمد بین انواع مختلف گوشتها در گروه گوشتها ، براساس منشائ حیوان صورت می گیرد را رد می نماید. در واقع الگوی مصرف گوشت در ایران بر اساس منشائ حیوانی صورت نمی گیرد. لذا استفاده از داده های جمعی گوشتها برای برآورد سیستم معادلات تقاضا، پارامترهای اریب داری را حاصل خواهد نمود.