بررسی تاثیرات مکانیزاسیون بر عملکرد گندم آبی در ایران (مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی)

گندم یکی از مهمترین محصولات زراعی استان خراسان می باشد که نقش مهمی در تامین درآمد و نیازهای خود مصرفی مردم این استان دارد. با توجه به جمعیت در حال رشد و افزایش تقاضا برای گندم در آینده ای نزدیک ضروری به نظر می رسد که تولید گندم افزایش یابد، کاربرد مکانیزاسیون یکی از ابزارهای افزایش عملکرد در واحد سطح و بدنبال آن افزایش تولید به شکل کاب داگلاس جهت تخمین تابع تولید، کارایی تولید و تعیین کشش جانشینی ماشین آلات و نیروی کار استفاده شد. داده ها از طریق مصاحبه حضوری و به روش نمونه گیری خوشه ای جمع آوری شده است. نتایج بررسی نشان می دهد که میزان کارایی برای سه گروه کشاورزان (1- کشاورزانی که 5 یا کمتر از 5 هکتار زمین دارند، 2- کشاورزانی که 10-5 هکتار دارند، 3- کشاورزانی که بیش از 10 هکتار دارند) از گروه اول به دوم افزایش و بعد آن از گروه دوم به سوم کاهش یافته است ولی کشش جایگزینی نیروری کار و ماشین آلات برای هر سه گوره کشاورزان روند افزایشی داشته است همچنین کوچک بودن قطعات ، کمبود امکانات مالی و عدم کفایت دانش فنی کشاورزان از مهمترین مشکلات افزایش تولید می باشد، لذا با یکپارچه سازی اراضی ، آموزشهای ترویجی و حمایتهای مالی ، فنی، سیاسی و اجرایی بخش دولتی می تواند از عوامل مهم تاثیر گذاز در جهت بهبود و افزایش تولید گندم منطقه باشد.