شناسایی و تعیین اهمیت عوامل موثر بر پروژه های بهبود حاصل از خودارزیابی مطابق مدل EFQM: مطالعه موردی خبرگان تعالی سازمانی

مدل‏های تعالی کسب‏و‏کار ‏در مورد توسعه و تقویت فرآیندها و سیستم‏های مدیریتی یک سازمان برای بهبود عملکرد و خلق ارزش برای ذینفعان است. یکی از الزامات مدلهای تعالی فرآیند خودارزیابی می باشد. یکی از اهداف مهم خودارزیابی، شناسایی حوزه‏های‏ قابل بهبود عملکرد سازمان و ریشه های آن ها و تعریف و اجرای پروژه های بهبود در رابطه با تحقق اهداف طرح ریزی شده می‏باشد. به این ترتیب می توان پروژه های بهبود را عامل اصلی در ارتقای درجه تعالی سازمان نام برد. از آنجا که موفقیت پروژه های بهبود نیز -همانند سایر پروژه های کسب و کار- نیازمند ساز وکار مناسب است، لذا شناسایی عوامل موثر بر پروژه های بهبود با توجه به دانش مدیریت پروژه می تواند نقش موثری در اجرای موفقیت آمیز پروژه های بهبود و تسهیل پیاده سازی تعالی سازمانی داشته باشد. لذا هدف این تحقیق شناسایی، دسته بندی و اولویت بندی عوامل موثر بر پروژه های بهبود در جریان تعالی گرایی سازمانی می باشد. در این تحقیق با استتناد به ادبیات موضوع، به روش پیمایشی و با استفاده از نمونه آماری شامل مدیران ارشد، معاونین تضمین کیفیت، معاونین طرح و برنامه، مدیران تعالی و شبکه ارزیابان ارشد و ارزیابان تعالی سازمانی مولفه های موثر بر پروژه های بهبود مورد شناسایی و طبقه بندی قرار گرفته است. با روش تجزیه و تحلیل عوامل اصلی، عوامل موثر بر پروژه‏های بهبود در چهار گروه : تعریف و اولویت‏بندی ، رسمیت بخشی و حمایت ، اجرا و پایش ساختاریافته و یکپارچه دسته بندی می‏شوند. علاوه براین میانگین اهمیت این عوامل در تمامی ‏سطوح مختلف تعالی سازمانی با یکدیگر برابر بوده و با افزایش سطوح تعالی نیز اهمیت آنها تغییر نمی‏کنند. نتایج این تحقیق علاوه بر اینکه از نظر بنیادی می تواند دیدگاه روشنتری در برابر عوامل موثر بر پروژه های بهبود در جریان تعالی گرایی سازمانی ایجاد نماید، از دیدگاه کاربردی نیز اهمیت عوامل موثر را تعیین نموده است، ضمن اینکه می تواند به دنبال اهم افزایی دانش مدیریت پروژه و مدل تعالی سازمانی باشد.

Keywords:

تعالی سازمانی , پروژه های بهبود , مدیریت پروژه , خودارزیابی , تحلیل عامل اکتشافی , تجزیه و تحلیل عوامل اصلی