نقش کیلات های عناصر معدنی کم مصرف در تغذیه و سلامت طیور

در مطالعه حاضر اثرات استفاده از اشکال مختلف عناصر روی، منگنز و مس جیره غذایی بر صفات تولیدی و عملکردی مرغان تخمگذار مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از شکل آلی یا مخلوط آلی و غیرآلی عناصر فوق موجب افزایش غیرمعنی دار ضخامت پوسته، استحکام پوسته، درصد پوسته، درصد خاکستر پوسته، شاخص شکل پوسته، وزن زرده، شاخص رنگ زرده و واحد هاو و همچنین افزایش غلظت عناصر روی و مس در پوسته تخم مرغ می گردد. استفاده از عناصر روی، مس و منگنز به شکل مخلوط آلی و غیرآلی افزایش تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، بازده توده تخم مرغ، خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل غذایی و کاهش درصد تخم مرغ های شکسته را بهمراه دارد. در بینها اشکال مختلف، استفاده از فرم غیرآلی(شکل اکسید) عناصر فوق موجب افزایش غلظت منگنز در خاکستر پوسته تخم مرغ شد ولی این فرم، بر صفات کیفی و صفات تولیدی کمترین بازدهی را داشت. با توجه به اینکه هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر شکل استفاده و مقدار عناصر فوق بر مقاومت پوسته تخم مرغ و بهبود صفات تولیدی بود. بهترین نتیجه با مصرف Cu-Met mg/kg7، MnO mg/kg35،Mn-Met mg/kg40، ZnO mg/kg25 و Zn-Met mg/kg40، برای بهبود صفات کیفی و صفات تولیدی در مرغان تخمگذار پیشنهاد می شود

Keywords:

تغذیه طیور , کیلات ها , عناصر معدنی , عملکرد , مرغ تخم گذار