رابطه بین مهارت های ارتباطی و مدیریت زمان (مورد مطالعه کارکنان بانک ملی غرب استان مازندران)

ارتباط یکی از مهم ترین زمینه های سلامت زندگی اجتماعی و منشأ فرهنگ و به عنوان زمینه و مبنای حرکت و ارتقای انسانی است که اگر ویروسی شود، بی شک پایه اصلی زندگی می لغزد و رضایت از آن محو میشود. در این میان ارتباط مؤثر با دیگران، مهارتی است که انسان را در موقعیت ممتاز و بهتری قرار می دهد و دستیابی به موفقیت و خوشبختی را سهل تر می سازد، بر این اساس محقق با هدف پاسخگویی به این سئوال که آیا بین ابعاد مهارتهای ارتباطی و مدیریت زمان در بین کارکنان بانک ملی غرب استان مازندران رابطه ای وجود دارد می پردازد. تحقیق حاضر از حیث هدف از نوع تحقیقات توسعه ای و کاربردی می باشد. این پژوهشی از نظر روش تحقیق، از دسته پژوهش های توصیفی از نوع روش همبستگی بوده، و جامعه این پژوهشی کلیه کارکنان شعب بانک ملی غرب استان مازندران می باشند انتخاب گردیده است. در این پژوهش از تموته گیری تصادفی ساده استفاده گردیده و تعداد 240 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیده است. یافته های فرضیه اصلی پژوهشی میزان ضریب همبستگی و ضریب تعیین بین تمره مدیریت زمان و مهارتهای ارتباطی مشخص شده است که در آن چون ضریب همبستگی برابر با 0/848 و ضریب تعیین برابر با 0/720 می باشد لذا 72 درصد از تغییرات مربوط به مدیریت زمان به مهارتهای ارتباطی مربوط شده است. بنابراین فرضی تاثیر متغیر مهارتهای ارتباطی بر مدیریت زمان تایید گردیده است.

Keywords:

مهارت های ارتباطی , مدبربت زمان , مهارت های کلامی