ارتباط رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی پرستاران شاغل در بخش های ویژه واورژانس بیمارستان های آموزشی شهرکرمان در سال 1391

مقدمه: در سازمان های بهداشتی و درمانی، توجه به رفتار شهروندی- سازمانی و رضایت شغلی در بهبود عملکرد کارکنان و میزان و کیفیت خدمات سلامتی مؤثر می باشد. با توجه به وجود فشار کاری و مشاهده نارضایتی بیشتر در پرستاران، به نظر می رسد بررسی ارتباط رفتاری شهروندی- سازمانی با رضایت شغلی پرستاران حائز اهمیت است. روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی همه 150 نفر از پرستاران بخش های مراقبت ویژه و اورژانس بیمارستان های آموزشی شهر کرمان ا نجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه دوبخشی مربوط به سوالات رضایت شغلی پرستاران و رفتار شهروندی- سازمانی بود. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میانگین نمره کلی رفتار شهروندی- سازمانی 10/54±88/21 و میانگین نمره کلی رضایت شغلی 17/68±83/72 بود. بین نمره کلی رضایت (رضایت درونی و رضایت بیرونی) و نمره کلی رفتار شهروندی- سازمانی ارتباط معنی داری با ضریب همبستگی 0/204 مشاهده شد (P=0/012). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) و t مستقل نشان داد، بین متغیرهای دموگرافیک (سن، تحصیلات، تجربه، واحد سازمانی و جنسیت) با رضایت شغلی و ابعادش و رفتار شهروندی- سازمانی و زیرگروه هایش ارتباطی وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد که بین رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی، ارتباط معنی داری وجود دارد. لذا مدیران بیمارستان ها برای دستیابی به اهداف سیستم بهداشت و درمان باید به این موضوع توجه کنند.

Keywords:

رفتار شهروندی- سازمانی , رضایت شغلی , پرستاران , بخش مراقبت ویژه , اورژانس