اثربخشی درمان مبتنی بر کیفیت زندگی بر سلامت روان و سرزندگی زنان مبتلا به ام اس

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر کیفیت زندگی بر مؤلفههای سلامت روان زنان مبتلا به ام اس شهر دزفول انجام شده است. طرح پژوهش آزمایشی و از نوع پیشآزمون پسآزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه زنان عضو انجمنام اس شهر دزفول در سال 1392 بود که از میان آنها 30 نفر به صورت روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار استفاده شدهپرسشنامه سلامت روانی بود. گروه آزمایش 8 جلسه تحت درمان مبتنی بر کیفیت زندگی به شیوه گروهی قرار گرفت اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. نتایج حاصل از تحلیل مانکوا نشان داد که مؤلفههای مشکلات جسمی، اضطراب/ بیخوابی و اختلال در کارکرد اجتماعی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است و بین دو گروه از لحاظ متغیرهای وابسته تفاوت معنیدار وجود دارد ولیدر مؤلفه افسردگی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. بنابراین، نتایج حاصل نشان میدهد که درمان مبتنی بر کیفیت زندگی میتواند بر بعد جسمی، اضطراب وکارکرد اجتماعی سلامت روان زنان مبتلا به ام اس تاثیر دارد ولی در افسردگی اثر معنیداری نداشت

Keywords:

درمان مبتنی بر کیفیت زندگی , مولتیپل اسکلروزیس , سلامت روان