تهیه نانوکامپوزیتی از ذرات مغناطیسی و پلیمرهای به عنوان یک جاذب برای استخراج سموم فسفره

در این تحقیق نانو کامپوزیت مغناطیسی کیتوسان - پلی آنیلین با پلیمریزاسیون شیمیایی آنیلین در حضور نانو ذرات مغناطیسی کتیوسان برای استخراج فاز جامد سنتز شد. با ورود نانو ذرات مغناطیسی کیتوسان به شبکه پلی آنیلین، به راحتی می توان آنها را با استفاده از یک میدان مغناطیسی خارجی بدون نیاز به انجام هر گونه سانتریفوژ اضافی و یا فیلتراسیون جمع آوری کرد و فرآیند استخراج راحت و سریع انجام می شود راندمان استخراج نانوکامپوزیت مغناطیسی کیتوسان پلی آنیلین برای سه نوع از سموم ارگانوفسفره از طریق تعیین کمی با کروماتوگرافی گازی مورد متصل به طیف سنج جرمی مورد بررسی قرار گرفت اثر پارامترهای مختلف موثر بر راندمان استخحراج فسفره از جمله مقدار حلال، حجم حلال، مقدار جاذب و زمان استخراج مورد مطالعه و بهینه سازی دشند. تحت شرایط بهینه یک منحنی کالیبراسیون خطی در رنج ppb 0/007-250 و (فرمول در متن اصلی مقاله) برای اتیون ، ppb 0/05-250 برای مالاتیون (فرمول در متن اصلی مقاله) و برای فوسالون ppb 1000-0/1 (فرمول در متن اصلی مقاله) و حد تشخیص روش 3Sb بین ppb 0/005-0/021 به دست آمد. روش برای تعیین سموم ارگانوفسفره در نمونه آب بکار رفت درصد بازیابی نسبی برای این ترکیبات در محدوده 104-92% بود.

Keywords:

نانوذرات , اکسید مغناطیسی آهن , کیتوسان , پلی آنیلین , ارگانو فسفره