بررسی تغییر کاربری اراضی روستاهای صفادشت به شهر و تدثیر آن بر کاهش محصولات کشاورزی با استفاده از مدل تاپسیس

زمین و خاک بعنوان بستر رویش گیاهان و منبع تولید غذا، موهبتی است الهی که به رسم امانت دراختیار نوع بشر قرار گرفته تا با بهره برداری بهینه و حفاظت مستمر از آن، زمینه بهره مندی نسل های آینده را از این نعمت الهی فراهم نمایند. لذا اهتمام مردم به امر حفظ کاربردی اراضی زراعی و باغ ها بعنوان یک وظیفه ملی محسوب می شود که همگان می بایست بدان توجه نمایند. زمین کالایی محدود، تجدید ناپذیر و در واقع منبع عمومی حیات محسوب می شود. بنابراین نمی توان چگونگی استفاده از آن را به عهده ی اقتصاد بازار و تمایلات فردی مالکان و سوداگران وانهاد و چنین فرایندی در نهایت منجر به کاهش محصولات کشاورزی می شود. در این راستا پژوهش حاضر، مباحث کاهش محصولات کشاورزی صفادشت با توجه به تغییر کاربری اراضی روستاهای شهرآباد، حصار طهماسب، عبادیه و نصیراباد قدیم، توجه به شرایط محیطی شهر، شناخت و امکانات و فعالیت های بالقوه و بالفعل شهر را مورد بررسی قرار داده و با استفاده از مدل تاپسیس به رتبه بندی معیارهای بررسی تغییر کاربری اراضی روستاهای صفادشت به شهر و تأثیر آن بر کاهش محصولات کشاورزی پرداخته است.

Keywords:

زمین , کاهش محصولات کشاورزی , تغییر کاربری اراضی , رتبه بندی معیارها