تاثیر سالیسیلیک اسید و قارچ میکوریزا بر عملکرد و اجزاء عملکرد سویا تحت تنش خشکی

این آزمایش بصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در شهرستان سرآبله در سال 1393 اجرا شد. این آزمایش دارای سه فاکتور شامل تنش خشکی در 4 سطح (قطع آبیاری در مرحله 20 درصد گلدهی، قطع آبیاری در مرحله 20 درصد غلاف بستن، قطع آبیاری در مرحله 20 درصد دانه بستن و آبیاری نرمال)، سالیسیلیک اسید در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) و قارچ میکوریزا( )جنس Glomus mosseae و به روش تلقیح با خاک( مصرف و عدم مصرف) که شامل 16 تیمار در هر تکرار و در مجموع 48 کرت آزمایشی می باشد که در مزرعه اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر سه گانه تیمارهای قارچ میکوریزا و اسید سالیسیلیک و تنش خشکی بر صفت عملکرد دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار گردید. بر این اساس بیشترین عملکرد را تیمار تلقیح یافته با مصرف سالیسیلیک اسید در مرحله آبیاری نرمال با متوسط 3190/67 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه را تیمارهای تلقیح نیافته بدون مصرف اسید سالیسیلیک در مرحله 20درصد غلاف بستن با متوسط 2444/43 کیلوگرم در هکتار به خود اختصاص داد. همان طور که از نتایج این بررسی مشخص است قارچ پیریفورموسپورا ایندیکا نسبت به شاهد باعث افزایش معنیدار عملکرد دانه سویا شد. به طور کلی نتایج این بررسی نشان داد که تنش خشکی منجر به کاهش عملکرد و اجزاء عملکرد سویا شد اما مصرف سالیسیلیک اسید و قارچ میکوریزا چه به صورت جداگانه و چه به شکل توام منجر به بهبود عملکرد و اجزاء عملکرد دانه شد. همچنین مصرف سالیسیلیک اسید و قارچ میکوریزا به صورت جداگانه و توام منجر به بهبود کیفیت دانه و افزایش مقدار روغن و پروتئین دانه شد.

Keywords:

تنش , قارچ , سالیسیلیک اسید , سویا