ارائه روشی جهت ارزیابی رسمی سیستم های مبتنی بر مولفه

امروزه، بسیاری از محققین معتقدند که برای به دست آوردن سودهای حاصل از تمرکز بر معماری، معماری نرم افزار باید زبانهای توصیفی و تکنیکهای ارزیابی را نیز فراهم نماید. در این تحقیق، امکان استفاده از UML که یک زبان طراحی نرم افزار استاندارد می باشد را به عنوان یک نقطه شروع برای آوردن یک مدل معماری برای ارزیابی کارایی سیستم های مبتنی بر مولفه بررسی می کنیم. علاوه بر نیاز به انتخاب زبانی برای مدل سازی معماری، چارچوب کاری مورد استفاده، نیاز به توصیف مدل کارایی برای ارزیابی آن را نیز دارد. برای حل این مشکل طرح شبکه های پتری به عنوان مکملی برای UML در پروژه های تحقیقاتی مختلف استفاده شده است. و ما در این تحقیق از طرح شبکه پتری تصادفی شیء گرا که مدلی قدرتمندتر و منعطف تر از بیشتر شبکه های پتری است به عنوان مکملی برای UML درصدد به دست آوردن ارزیابی مفیدتری هستیم.