پژوهش های انجام شده در زمینه آموزش
خلاقیت ، عموماً به این نتیجه رسیده است که
خلاقیت را هم می توان آموزش و هم پرورش داد. امروزه ثابت شده است که بر خلاف باور بسیاری که ابداع و
خلاقیت را خصوصیت ذاتی بعضی افراد می دانند ، ایناستعداد در نوع بشر به اندازه حافظه عمومیت دارد و می توان آن را با کاربرد اصول و فنون معین و ایجاد طرز فکرهای جدید و ایجاد محیطی مناسب پرورش داد.روشن است که هر کسی در هر زمینه نمی توان انتظار
خلاقیت و
ابتکار داشت . باید این بسترها و علایق و زمینه ها را شناسایی کرده و زمینه رشد آن ها را فراهم نمود . که این امر با شکستن چارچوب های آموزشسنتی و به کارگیری روش های جدید ، آموزش ها موثرتر و کاراتر امکان پذیر است و و بدین ترتیب با مشغول کردن افکار برای استقلال در یادگیری ، موجب رشد تفکر خلاق و در نهایت باعث پیدایش آثار
خلاقیت شود . به طور کلی معلمان باید برای حل مسائل ، فرصت هایی را ایجاد کنند که نیازمند تفکر خلاق باشد.