بررسی رابطه بین سبکهای دلبستگی وخودکارآمدی باآمادگی به اعتیاد در دانشجویان پسر دانشگاه تهران جنوب

اعتیاد مصرف تکراری مواد است، به صورتی که باعث شکست در کار، تحصیل، نقشهای خانوادگی یا موقعیتهای حساس مثلرانندگی با اتومبیل می شود یا مشکلات قانونی مربوط به مصرف مواد ایجاد می کند. این پژوهش به بررسی رابطه سبک های دلبستگی و خودکارآمدی با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان پسر دانشگاه آزاد تهران جنوب انجام می شود لذا مسئله اصلی این پژوهش این است که آیا بین سبک های دلبستگی و خودکارآمدی در دانشجویان پسر دانشگاه آزاد تهران جنوب با سوء مصرف مواد مخدر در میان آنها رابطه معناداری وجود دارد هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه سبک های دلبستگی و خودکارآمدی دانشجویان پسر دانشگاه آزاد تهران جنوب آمادگی به اعتیاد در بین آنها می باشد لذا متغیر مستقل دراین پژوهش سبک های دلبستگی و خودکارآمدی در دانشجویان پسر دانشگاه آزاد تهران جنوب و متغیر وابسته آمادگی به اعتیاد در جامعه مورد مطالعه خواهد بود. این پژوهش با هدف کاربردی و به روش توصیفی پیمایشی اجرا شده است برای انجام این پژوهش از سه پرسشنامه خودکارآمدی شرر، سبک دلبستگی – بزرگسال کولینز و رید و پرسشنامه زرگر و همکاران در ارتباط با مقیاس آمادگی به اعتیاد استفاده خواهیم کرد از میان جامعه آماری فوق الذکر 05 نفر را به عنوان نمونه آماری انتخاب نموده ایم و تجزیه و تحلیل آماری را در میان آنها را با استفاده از نرم افزارspss انجام خواهیم داد.این تحقیق از نوع کاربردی و به روش توصیفی همبستگی اجرا می شود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان پسردانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب که از میان آنها 05 نفر به طور نمونه گیری ساده تصادفی انتخاب شده اند پس ازجمع آوری اطلاعات پرسشنامه های خودکارآمدی شرور و سبک های دلبستگی و آمادگی به اعتیاد به بررسیآمار توصیفی پرسشنامه با استفاده از میانگین ها، واریانس و سایر کمیت ها خواهیم پرداخت. سپس به نمرهگذاری سئوالات پرسشنامه براساس معیارهای داده شده خواهیم پرداخت در ادامه با استفاده از آزمون پیرسون به تجزیه و تحلیل فرضیه ها و ارتباط آنها با مقایسه نمرات پرسشنامه بدست خواهیم آورد.نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین مسئله خودکارآمدی و آمادگی به اعتیاد وجود دارد و هر چه افراد خودکارآمدتر باشند رابطه منفی وجود داشته و ضریب پریسون منفی بدست آمد و این مقدار همچنین با توجه به ضریب پریسون منفی برایآمادگی به اعتیاد گروه های دارای سبک دلبستگی ایمن منفی می باشد و همچنین با توجه به ضریب پریسون منفی آمادگی به اعتیاد گروه دوسوگرا/ اضطرابی نیز کم می باشد و فقط برای گروه های دارای سبک دلبستگی اجتنابی دارای آمادگی بالا به اعتیاد خواهند بود. در مورد رابطه معنادار بودن سبک دلبستگی ایمن نیز رابطه معنی داری برقرار بود و در سبک دلبستگیاجتنابی نیز رابطه برقرار بوده و تنها در سبک دلبستگی اضطرابی / دوسوگرا رابطه مربوط برقرار نمی باشد.

Keywords:

اعتیاد , سبک های دلبستگی , خودکارآمدی , دانشجویان , پسر , سبک دلبستگی ایمن , اجتنابی واضطرابی