به منظور تعیین اثر تردد ما شین های
برداشت نیشکر در رطوبت های مختلف بر تغییرات
جرم مخصوص ظاهری و
شاخص مخروطی خاک در شرایط آب و هوایی مزارع خوزستان، این آزمایش به صورت پیمایشی در 10 مزرعه در کشت و صنعت دعبل خزائی اهواز در سال زراعی 84-85اجرا گردید . در این آزمایش دو نوع دروگر
نیشکر چرخ لاستیکی و نیم زنجیری با وزن 14 تن و همچنین دو نوع ترا کتور و سبد حمل کششی آن به وزن های 10 تن و 18 تنی هر دو با دو محور استفاده گردید . قبل و بعد از انجام آزمایش
جرم مخصوص ظاهری در سه عمق 5-0 ، 35-30 و 65-60 سانتی متر و
شاخص مخروطی خاک تا عمق 80 سانتی متر اندازه گیری گردید . نتایج نشان داد که 4 تیمار های به کار رفته، باعث افزایش
جرم مخصوص ظاهری خاک در هر سه عمق گردید (5%> p) بیشترین مقدار افزایش در
جرم مخصوص ظاهری خاک در عمق سانتی متر با 6/69 درصد دیده شد. در عمق 5-0 سانتی متر دروگرهای نیم زنجیری با مقدار 7/7 سانتی متر دروگرهای نیم زنجیری با مقدار 95 درصد تاثیر بیشتری در مقایسه با دروگر چرخ لاستیکی داشت که افزایش آن 4/87 درصد بود . اما در عمق 65-60 سانتی متر دروگر چرخ لاستیکی با افزایش 5/89 درصد در
جرم مخصوص ظاهری خاک در سطح 5 درصد افزایش بیشتری را در
جرم مخصوص ظاهری خاک نسبت به دروگر نیم زنجیری با 2/93 درصد نشان داد . تغییرات
جرم مخصوص ظاهری خاک در هر دو سبد حمل مشابه بود. نتایج نشان از حساسیت شدید
شاخص مخروطی خاک به رطوبت داشت به گونه ای که تنها در تیمارها دروگرهای نیم زنجیری که رطوبت مزارع نزدیک به ظرفیت مزرعه ای بود، تغییر
شاخص مخروطی خاک معنی دار بو د. به طور مشخص در سطح، تیمار دروگر نیم زنجیری و سبد 18 تنی و در عمق 80-60 سانتی متر تیمار دروگر نیم زنجیری و سبد 10 تنی در سطح احتمال 5% معنی دار بودند اما در بقیه تیمارها و اعماق تفاوت ها معنی دار نبود . نتایج کلی نشان داد استفاده بیشتر از دروگرها و سبد های نیم زنجیری و
برداشت در رطوبت کمتر مزارع در رفع مشکل فشردگی مزارع
نیشکر موثر می باشد.