اثر روش، سرعت و عمق خاکورزی بر خواص شیمیایی خاک در مزارع گندم در شهرستان آققلا

خاکورزی از جمله عواملی است که تاثیر مهمی بر خصوصیات فیزیک و شیمیایی خاک داشته و می تواند به طور عمده ای آنها را تغییر دهد که این تغییرات نهایتاً در میزان عملکرد محصول خود را نشان خواهد داد. روش های مختلفی از دیرباز تا کنونبرای خاک ورزی مورد استفاده قرار گرفته است. بدست آوردن اطلاعات کافی و منسجم در مورد روش های مختلف خاک ورزی و تاثیر آن در میزان عملکرد محصول با توجه به تنوع در آب و هوا و شرایط خاک بسیار مشکل میباشد. بنابراین طرحی به منظورارزیابی بهترین روش خاکورزی در مزارع گندم آققلا در استان گلستان اجرا گردید. این طرح با استفاده از پنج سیستم خاکورزیدر مزرعهای که در سال زراعی 32 39 زیر کشت پنبه بود، در قالب طرح آماری کرتهای دو بار خرد شده )اسپلیت اسپلیت پلات( - بر پایه بلوکهای کامل تصادفی، در سه تکرار به اجرا گذاشته شد. فاکتور اصلی روش خاکورزی شامل بیخاکورزی )کشتمستقیم( کمخاکورزی )دو بار دیسک(، شخم با گاوآهن، شخم با گاواهن و دیسک و شخم با چیزل پیکر و فاکتور فرعی شاملعمق خاکورزی در سه سطح و فاکتور فرعی فرعی شامل سرعت خاکورزی در سه سطح بود. نتایج نشان داد که با افزایش شدت خاک ورزی میزان EC خاک کاهش و pH افزایش می یابد. کمترین میزان مواد آلی مربوط به روش بی خاک ورزی و کم خاک ورزی، گاوآهن و گاو آهن با دیسک است. با افزایش عمق، خاکورزی میزان مواد آلی افزایش یافته است.

Keywords:

خاکورزی , خواص شیمیایی , سرعت , عمق , گندم