دلایل معرفی اینولین به عنوان یک ترکیب عملگرا

مواد غذایی فراسودمند (پری بیوتیک ها و پرو بیوتیک ها)، حاوی ترکیباتی با فعالیت بیولوژیکی هستند که توانایی ارتقاء سلامت و کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها را دارا می باشند. افزودن این ترکیبات به رژیم غذایی انسان ها می تواند تحول بزرگی را در صنعت غذایی به همراه داشته باشد. پری بیوتیک ها، ترکیبات قندی (الیگوساکارید) غیر قابل هضم یا با قابلیت هضم بسیار اندک هستند که پس از رسیدن به محیط روده به عنوان منبع کربن یا انرژی، به طور انتخابی رشد و یا فعالیت پرو بیوتیک ها را تحریک می کنند. بنابراین می توان اظهار داشت اثرات سلامت بخش پری بیوتیک ها، همانند اثرات پرو بیوتیک ها بوده، به شرطی که بتوانند رشد پرو بیوتیک ها را در روده بزرگ تشدید کنند. اینولین از انواع بسیار مهم و رایج مواد غذایی پری بیوتیکی محسوب می شود.اینولین یک کربوهیدرات ذخیره ای می باشد که به طور طبیعی در سبزیجات و میوه جات، حبوبات و غلات نظیر کنگر فرنگی، کاسنی، پیاز، سیر، موز و گندم یافت می گردد. تولید صنعتی اینولین از ریشه کاسنی (chicory) با استفاده از استخراج توسط آب گرم انجام می شود و به عنوان یک ماده غذایی با خواص و ویژگی های مهم تکنولوژیکی و تغذیه ای مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه علاقه مندی قابل توجهی به اینولین به عنوان فیبر محلول با مزایای پری بیوتیکی یعنی قابلیت انتخابی رشد و فعالیت باکتری های مفید علی الخصوص بیفیدو باکتریوم ها وجود دارد. این ترکیب در روده کوچک هضم نمی شود اما امکان تخمیر آن درکلون توسط لاکتیک اسید باکتری ها و در نتیجه تحریک رشد باکتری های سلامت بخش وجود دارد.اینولین علاوه بر دارا بودن تاثیرات پری بیوتیکی، توانایی های عملکردی زیادی دارد که از جمله آنها می توان به تشکیل ژل، کف، پایدارسازی امولسیون ها و بهبود بافت در نوشیدنی ها اشاره کرد.

Keywords:

الیگو ساکارید , اینولین , پرو بیوتیک , پری بیوتیک , فیبر