مقایسه تطبیقی سبک دیکانستراکشن بر معماری معاصر ایران نمونه موردی:مسجد امام رضا تهران

معماری معاصر ایران با تحولات گسترده جهانی، ناشی از دستاوردهای دنیای امروز و آرمانی جهانی همراه شد. شیوه دیکانستراکشن در معماری معاصر ایران نه تنها در تقابل با معماری گذشته قرار نگرفتهاست بلکه میتواند راهگشای روشی اصولی برای طراحی معماری باشد. مطالعه و تحلیل این شیوه نشان میدهد که با معماری ایران هماهنگ شده و فلسفه و ایدههای دیکانستراکشن توسط معماران ایرانی درکشده و با توجه به فلسفه بنیادین آن به خلق معماری پرداختهاند. دیکانستراکشن میخواهد ورای نیازها، کارکردها، الگوها و ساختارها به اکتشافی دست یابد که به طور تاریخی در محدودههای عقلانی،کاربردی و نمادین، پنهان و راکد ماندند. واقعیت این است که جنبش دیکانستراکتیویستی دیدگاهها را درباره معماری دگرگون کرد. این مقاله با بهرهگیری از روش تحلیل و توصیفی و بر اساس مطالعاتاسنادی و کتابخانهای انجام شده است. در این پژوهش با توجه به ویژگی و اصول مکتب دیکانستراکشن شاخصهها و اصول معماری اسلامی و معماری ایرانی را مورد بررسی قرارگرفته شده است و در نهایت ویژگی های معماری اسلامی ایرانی را بر مبنای اصول مکتب دیکانستراکشن شناسایی نماید.

Keywords:

دیکانستراکشن , معماری دیکانستراکتیویسم , معماری معاصر ایران , مسجد امام رضا تهران