تاثیر بیوچار و اسید سالیسیلیک بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ (Carthamus tinctorins L.) در شرایط کم آبی

به منظور تاثیر بیوچار و اسید سالیسیلیک در شرایط کم آبی بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ، در سال 1394 آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود، اجرا شد. تیمارها شامل دور آبیاری در سه سطح 7، 10 و 14 روز (فاکتور اصلی)، اسید سالیسیلیک در دو سطح مصرف و عدم مصرف و بیوچار در سه سطح عدم مصرف، بیوچار گردو و بیوچار بید، هر کدام به میزان 10 تن در هکتار (فاکتورهای فرعی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، اثر بیوچار بید نسبت به گردو بر وزن گلبرگ، وزن برگ و تعداد بذر به ترتیب 25%، 5% و 21% و نسبت به شاهد به ترتیب4%، 22% و13% افزایش را به دنبال داشت. وزن ساقه در تنش 10 روز بیوچار گردو افزیش 41% را نسبت به عدم بیوچار را باعث شد و در عدم تنش، بیوچار بید افزایش 55% را نسبت به شاهد داشت. وزن بذر و قوزه و عملکرد بیولوژیک به صورت 3 جانبه معنی دار شده بگونه ای که بیوچار بید در وزن بذر در تنش 10 روز نسبت به شاهد 55% و نسبت به تنش 14 روز 64%، وزن قوزه در همین شرایط نسبت به شاهد 32% و نسبت به تنش 14 روز، 78%، عملکرد بیولوژیک نسبت به شاهد، 50% و نسبت به تنش 14 روز، 56% افزایش داشت. همواره استفاده از نهاده ای که جنبه ی اکولوژیکی(بیوچار) سیستم را بهبود و خطر زیست محیطی را کاهش دهد، برای ایجاد کشاورزی پایدار توصیه می شود.

Keywords:

اسید سالیسیلیک , بیوچار , تنش کم آبی , عملکرد بیولوژیک