تخصیص منابع با داده های اختیاری و غیر اختیاری با تابع فاصله جهت دار

یکی از مباحث پرکاربرد در تحلیل پوششی داده ها (DEA (تغییر یک شاخص و تعیین سایر شاخص ها به نحوی است که مقدار کارایی حفظ شود یا بهبود یابد. این مبحث DEA معکوس می باشد. مسیله تخصیص منابع یک مسیله DEA معکوس است که بهترین ورودی های ممکن برای تولید خروجی های DMU مورد نظر را تحت فرض ثابت نگه داشتن کارایی تعیین می کند. در این مقاله ما مدل پیشنهادی تخصیص منابع را با داده های اختیتحلیل پوششی داده ها، تحلیل پوششی داده های معکوس، تخصیص منابع، داده غیراختیاری،اری و غیراختیاری، و همچنین مدلمان با تابع فاصله جهت دار ارایه می کنیم. بدین صورت که با افزایش سطح خروجی واحد مفروض، سطح ورودی های آن را در صورتی که کارایی آن نسبت به سایر واحد ها حفظ شود، تخمین می زنیم. با تبدیل مسیله به یک مسیله برنامه ریزی چند هدفه و با به کار بردن جواب های کارای قوی سطح ورودی های این واحد را تعیین می کنیم.