بررسی اثر کنترل هوای اولیه بر مصرف سوخت و میزان انتشار مونواکسیدکربن در اجاق زیست توده سوز میکروگازیفایر

روش های سنتی و کم بازده تامین انرژی از زیست توده به دلیل احتراق ناقص و بازده پایین، علاوه بر انتشار گاز های آلاینده ی بیشتر، مصرف سوخت بیشتر و به دنبال آن نیاز به جمع آوری سوخت بیشتر و آسیب بیشتر به منابع زیست محیطی و جنگل ها را در پی دارند. میکروگازیفایرها یکی از طرح های مورداستفاده برای ساخت اجاق های زیست توده سوز توسعه یافته هستند که می توان با بهبود انتقال حرارت در آن ها بهبود مصرف سوخت را میسر کرد. با هدف بهبود مصرف سوخت، یک اجاق زیست توده سوز میکروگازیفایر ساخته شد و ضمن ساخت سیستم کنترل جریان هوای اولیه در راستای بهینه سازی، با استفاده از لایه ی سرامیکی، دیواره بیرونی میکروگازیفایر عایق بندی شد. اجاق ساخته شده با استفاده از 400 گرم پوست پسته و تحت پروتکل آزمون آلایندگی و عملکرد مورد ارزایابی قرار گرفت. برای اندازه گیری میزان آلایندگی از روش هود و تونل اختلاط گاز خروجی استفاده شد. پس از اندازه گیری خصوصیات توصیفی سوخت مورد استفاده، ارزش حرارتی با مدل های علمی تخمین زده شد. نتایج نشان داد که بهینه سازی انجام شده باعث کاهش 32درصدی مصرف سوخت ویژه در فاز شروع سرد و همچنین کاهش 60 درصدی شاخص آهنگ مصرف انرژی ویژه در فاز نیم جوش شده و میزان انتشار مونواکسیدکربن نیز از 61/0 گرم در دقیقه برای میکروگازیفایر اصلی (طرح اولیه) به 52/0 گرم در دقیقه برای ترکیب سیستم کنترل هوا و عایق حرارتی رسیده است.