اثربخشی بازی درمانی برکاهش پرخاشگری کودکان 12-7 ساله

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش بازی درمانی و کاهش پرخاشگری کودکان 12-7 ساله بود.روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی دو گروهی (آزمایش و کنترل) و جامعه آماری شامل کودکان 7 تا 12 ساله مدارس شهر مشهد بود. از بین این مدارس یک مدرسه با روش نمونه گیری در دسترس و از بین دانش آموزان آنها 30 نفر به پرخاشگری بالا داشتند انتخاب و به صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه، گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند گروه آزمایش 12 جلسه 45 دقیقه ای تحت درمان تکنیک های بازی قرار گرفتند منفی گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسش نامه پرخاشگری کودکان نلسون و همکاران (2000) بود جهت بررسی اثبات فرضیه های پژوهش از روش تحلیل کواریانس و به کمک نرم تفزار Spss استفاده شد یافته های پژوهش نشان داد که بازی درمانی به کاهش پرخاشگری کودکان موثر بود همچنین بازی درمانی بر پرخاشگری واکنشی (ناکامی)، پرخاشگری بدنی و پرخاشگری کلامی اثربخش بود ( P<0/05) ولی این تاثیر بر کاهش پرخاشگری رابطه ای معنی دار نبود (P> 0/05) نتیجه می گیریم بازی درمانی روشی ساده، پرهیجان و در دسترس برای درمان پرخاشگری کودکان است.

Keywords:

بازی درمانی , پرخاشگری , کودکان