اثربخشی موسیقی درمانی بر بهبود مهارتهای اجتماعی کودک مبتلا به فنیل کتونوریا با عقب ماندگی ذهنی و تاثیر آن بر سلامت روان مادر

مقدمه: فنیلکتونوریا شایعترین گروه بیماریهای ژنتیکی ناشی از نقص در متابولیسم اسیدهای آمینه میباشد. درمان اصلی رعایت رژیم غذایی با فنیلآلانین در غذاهای حاوی پروتیین میباشد. عدم رعایت این رژیم منجر به مشکلات رشدی مغز، عقبماندگیذهنی پیشرونده، صدمه به مغز، تشنج و تاخیر در مهارتهای اجتماعی میشود. هدف: هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر بهبود مهارتهای اجتماعی کودک مبتلا به فنیلکتونوریا با عقبماندگیذهنی و نیز افزایش سلامت روان مادر، بوده است. روش: این پژوهش بهصورت یک مطالعه موردی بر روی دختر 10 ساله مبتلا به فنیل-کتونوری با عقب ماندگی ذهنی انجام پذیرفته است. برای ارزیابی مهارتهای اجتماعی کودک از دفترچه ارزشیابی آمادگی نوآموزان کمتوانذهنی و مقیاس درجهبندی مهارتهای اجتماعی و برای ارزیابی سلامت روان مادر از پرسشنامه سلامت عمومی GHQ استفاده شد. مهارتهای خودمراقبتی نیز از طریق مشاهده بالینی اندازهگیری شد. برنامه مداخله شامل فعالیتهای گوشدادن به موسیقی، هماهنگی حرکتی همراه با شعر، نواختن سازدهنی، طبل و خواندن شعر و آواز و توانبخشی روانی اجرا شد. یافتهها: دادههای حاصل از ارزیابیها و مشاهدات قبل و پس از اجرای برنامه مداخلهای بهبود در رشد اجتماعی و هیجانی کودک و نیز سلامت روان مادر نشان داد. نتیجهگیری: نتایج حاکی از آن است که موسیقی درمانی سبب رشد مهارت خودمراقبتی، بهبود مهارتهای اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری کودک، همچنین بهبود سلامت روان مادر شده است.

Keywords:

موسیقی درمانی , فنیل کتونوریا , مهارتهای خودمراقبتی , مهارتهای اجتماعی , سلامت روان