تحلیل توزیع فضایی خدمات شهری در نواحی شهری با رویکرد توسعه پایدار نمونه موردی: شهر سبزوار

جهان امروز رشد شتابان و از هم گسیخته شهری، نابرابریها را در زندگی شهرنشینان افزایش داده و دسترسی آنان به زیر ساخت ها و خدمات شهری را با مشکل مواجه کرده است. لذاعدالت فضایی به عنوان رویکرد اصلی در تحلیل توزیع خدمات شهری، ضرورتی اجتناب ناپذیر در مطالعات شهری می باشد. در این راستا توسعه شهری زمانی می تواند در جهت پایداری قرار گیرد که بتواند راهکارهایی مشخص، برای تامین مطلوب نیازهای ساکنان ارایه دهد. در واقع شهری پایدار است که منجر به عدالت اجتماعی شود. از نشانه های عدالت اجتماعی توزیع فضایی متعادل خدمات شهری است. هدف از انجام این پژوهش، تحلیل توزیع فضایی خدمات شهری در نواحی شهری با رویکرد توسعه پایدار در شهر سبزوار می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و کمی انجام شده است. همچنین در این پژوهش برای تحلیل داده ها از مدل تاپسیس و مدل امتیاز استاندارد شده و برای وزن دهی از مدل آنتروپی شانون استفاده شده است. نتایج پژوهش بر اساس مدل تاپسیس نشان میدهد که نواحی 7 و 13 دارای پایداری و سایر نواحی در ناپایداری به سر می برند همچنین بر اساس مدل امتیاز استاندارد شده دو ناحیه 7 و 13 از سطح پایداری برخوردار می باشند نواحی 1، 2، 3، 4، 5، 6، 8، 9، 10 و 12 جزء نواحی نیمه پایدار و ناحیه 11 ناپایدار می باشد. این اعداد و ارقام بیانگر فاصله و نابرابری بین پایدارترین نواحی و ناپایدارترین نواحی می باشد.

Keywords:

توسعه پایدار , عدالت فضایی , سبزوار , آنتروپی , مدل تاپسیس , امتیاز استاندارد شده