وضعیت هوشی و تاثیر آن بر معنایابی زندگی، تفکر عاملی و تفکر راهبردی در دانش آموزان دختر شهر تهران

هدف از انجام پژوهش بررسی وضعیت هوشی و تاثیر آن بر معنایابی زندگی، تفکر عاملی و تفکر راهبردی در دانش آموزان دختر شهر تهران بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه بودند. گروه اول کلیه دانش آموزان دختر مدارس تیزهوش دوره اول متوسطه و گروه دوم کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس عادی شهر تهران در سال تحصیلی 96-95 بودند. با توجه به گستردگی شهر تهران بالاترین حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1971) تعداد 384 نفر دانش آموز برآورد شد و این تعداد به دو گروه 192 نفره تقسیم شدند. روش نمونه گیری در این پژوهش خوشه ای تصادفی بود. از پرسشنامه معنایابی استگر، فریزر، اویشی و کالر ( 2006 ) و امید به زندگی اشنایدر، هریس، آندرسون، هولران، ایروینگ و سیگمون ( 1991 ) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها با تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان داد که بین معنایابی زندگی، تفکر عاملی و تفکر راهبردی به عنوان مولفه های امید به زندگی دانش آموزان تیزهوشان و عادی تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0/001). در مجموع می توان گفت وجود معنا در زندگی، تفکر عاملی و تفکر راهبردی دانش آموزان تیزهوش بالاتر از دانش آموزان عادی است ولی جستجوی معنا در زندگی در دانش آموزان عادی بالاتر از دانش آموزان تیزهوش بود.

Keywords:

تیزهوشی , معنایابی زندگی , تفکر عاملی , تفکر راهبردی