پیش بینی رابطه انتظار از ازدواج بر اساس جهت گیری مذهبی و سبکهای دلبستگی دانشجویان

هدف: این مطالعه با هدف پیش بینی رابطه انتظار از ازدواج بر اساس جهت گیری مذهبی و سبک های دلبستگی دانشجویان مجرد انجام پذیرفت. روش:روش پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل دانشجویان مجرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد غرب تهران در نیمسال اول( 1394-1395) بود. که از بین آنها 182 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس انتظار از ازدواج (جونز و نلسون،MES ،(1978 مقیاس جهت گیری مذهبی (آلپورت، 1967)و مقیاس دلبستگی بزرگسالان(هازن و شیور، 1978)بود. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله روش همبستگی و رگرسیون چند متغیری سلسله مراتبی انجام پذیرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادکه بین جهت گیری مذهب درونی و سبک دلبستگی ایمن و انتظار واقع بینانه از ازدواج رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. و همچنین بین جهت گیری مذهب درونی و انتظار بد بینانه از ازدواج رابطه منفی و معنا دار و بین سبک های دوسوگرا و اجتنابی، انتظار بد بینانه از ازدواج رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد که جهت گیری مذهبی درونی و سبک دلبستگی ایمن قادر به پیش بینی انتظار از ازدواج واقع بینانه و جهت گیری مذهبی بیرونی و سبک های دلبستگی اجتنابی و دو سو گرا قادر به پیش بینی انتظار از ازدواج بدبینانه می باشند.

Keywords:

انتظار از ازدواج , جهت گیری مذهبی , سبکهای دلبستگی ,