مدیریت نادرست در تغییر کاربری اراضی کشاورزی و پیامد اقتصادی ناشی از آن

امروزه همه محققین کشور بر این موضوع اتفاق نظر دارند که تغییر کاربری اراضی یکی از عوامل مهم و اصلی پیدایش خطرات و بلایایی نظیر تغییر در خصوصیات خاک میباشد. بنابراین استفاده از اراضی بر حسب استعداد و قابلیت آنها در چهارچوب یک برنامهریزی صحیح مدیریت میتواند از هدررفتن منابع جلوگیری نماید. با توجه به اهمیت موضوع، مطالعه اثر مدیریت نادرست کشت و کار و تغییر کاربری اراضی بر تخریب منابع طبیعی در منطقه آغچه در دستور کار قرار گرفت. بدین منظور مطالعات تغییرات کاربری اراضی با استفاده از عکسهای هوایی سال های 1347و1374 تهیه از تصویر ماهوارهای سال 1387 به روش طبقه بندی نظارت شده، نقشه های کاربری اراضی تهیه شد. پس از تهیه نقشه های کاربری اراضی مربوط به سالهای 1374و1347و1387 برای نشان دادن روند تغییرات ایجاد شده، نقشه ها دو به دو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد عمده ترین تغییرات کاربری صورت گرفته در دوره اول مطالعه 1374-1347 مربوط به تبدیل مراتع به اراضی تحت کشت آبی، در پی اجرای قانون اصلاح اراضی، در دسترس بودن منابع آب و بالارفتن رشد جمعیت بوده که سبب به زیر کشت و کار رفتن مراتع طبیعی به طمع تصاحب زمین گردیده است. در دوره دوم مطالعه تغییرات کاربری اراضی، عمده تغییرات مربوط به ظهور و گسترش اراضی تحت کشت دیم به دنبال اجرای طرح خودکفایی و محوریت گندم بوده که در پی آن بدلیل عدم مدیریت و نظارت صحیح به مرور سبب پیدایش دیم زارهای رها شده در منطقه گردیده است. در مجموع مطالعه تغییر کاربری اراضی در منطقه مورد مطالعه نشان داد مدیریت نادرست در خصوص انجام عملیات کشت و کار سبب تخریب مراتع شده و موجب کاهش کیفیت و افزایش تخریب خاک شده است. این امر چنانچه با این روند ادامه یابد میتواند سبب بروز پیامدهای نامطلوب در دراز مدتگردد.

Keywords:

تغییر کاربری اراضی , مدیریت نادرست , عملیات کشت و کار , تخریب مراتع , عکسهای هوایی