راهکارهای افزایش تاب آوری در زیرساخت بافت های فرسوده شهری (نمونه موردی: محله ساغریسازان در شهر رشت)

امروزه ادبیات جهانی با عدم قطعیت روبرو شده است. بنابراین متخصصین برای حل مسایل به دنبال عدم قطعیت در ارایه راه حل ها هستند. تاب آوری راهی است برای بحران ها تا در شرایط متفاوت پاسخ های متفاوتی نیز داشته باشیم. بنابراین شهر تاب آور، شهر عدم قطعیت هاست. شهری که با پیش بینی مسایل و تنش ها راه را برای بقای شهروندان فراهم می کند. هر مبانی نظری برای رشد و بالندگی نیاز به راه کارهای اجرایی دارد تا به ظهور برسد. مسیله پژوهش از آنجا آغاز شد که برای ایجاد شهر تاب آور نیاز به چارچوب مند کردن ایده ها و پیشنهادات نمایان گردید. چارچوبی که ضمن آن می توان تاب آوری را به صورت فرایندی چرخه ای اجرا کرد و به این طریق عدم قطعیت را پاسخ داد. در این مقاله با شناخت و تحلیل نمونه موردی (محله ساغریسازان شهر رشت) راه کارهای اجرایی برای دسته (category) زیرساخت طبق اهداف کلان و کیفات مطرح شده برای تاب آوری ارایه دادیم. در اینجا متذکر می شویم که تاب آوری را باید در تمام سطوح مورد بررسی قرار داد اما در این مقاله فقط راه کارهای اجرایی برای زیرساخت ارایه گردیده است.

Keywords:

تاب آوری , عدم قطعیت , فرایند , شهرتاب آور , اجرایی , راه کار