ارزیابی ریزجانداران افزاینده رشد بر اجزای عملکرد برنج (رقم ’ طارم محلی) در مقادیر مختلف کود سولفات پتاسیم

این آزمایش با هدف ارزیابی ریزجانداران افزاینده رشد بر اجزای عملکرد برنج (رقم ’ طارم محلی) در سطوح مختلف کودسولفات پتاسیم، به صورت اسپلیتپلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شاملکود سولفات پتاسیم در چهار سطح (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) به عنوان کرت اصلی و تیمار تلقیح در چهار سطح (شاهد (بدون تلقیح)، تلقیح با قارچ اندوفیت Piriformospora indica، تلقیح با باکتری افزاینده رشد Pantoea ananatisو تلقیح توام قارچ و باکتری) با ریشه گیاهچه برنج به عنوان کرت فرعی بودند. کلیه صفات مورد مطالعه به جزء وزن هزار دانهتحت تاثیر سطوح مختلف کود پتاسیم و تیمارهای تلقیح قرار گرفتند. تلقیح با باکتری، تلقیح با قارچ و تلقیح توام با قارچ و باکتری به ترتیب باعث افزایش 11/8، 11/2 و 19/4 درصدی عملکرد دانه، 5/3، 3/9 و 4/5 درصدی تعداد خوشه در بوته و 3/3، 3/4 و 4/6 درصدی طول خوشه، 6/1، 7/5 و 10/1 درصدی تعداد کل دانه در خوشه، 10/6، 12/0، 15/6 درصدی تعداد دانه پردر خوشه و 1/9، 0/08 و 1/83 درصدی وزن هزار دانه و کاهش 20/4، 20/4 و 41/8 درصدی تعداد دانه پوک در خوشه نسبت به شرایط شاهد (بدون تلقیح) شد. همچنین، افزایش مصرف کود پتاسیم از صفر تا 120 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش عملکرد دانه، تعداد خوشه بارور در بوته، طول خوشه، تعداد کل دانه در خوشه، تعداد دانه پر در خوشه و وزن هزار دانه به ترتیب 30/5، 6/2، 4/1، 11/6، 14/5 و 2/1 درصد و کاهش 42/1 درصدی تعداد دانه پوک در خوشه نسبت به شرایط شاهد (بدون مصرف کود) شد. اگرچه با افزایش مقدار کود تا 180 کیلوگرم در هکتار افزایش ناچیزی در برخی از صفات مشاهده شد اما این اختلاف هامعنی دار نبودند. در نتیجه، بالاترین مقادیر در صفات در زمان کاربرد تلقیح توام قارچ و باکتری به همراه مصرف 120 کیلوگرمدر هکتار کود پتاسیم مشاهده گردید.

Keywords:

باکتری افزاینده رشد , برنج , سولفات پتاسیم , قارچ اندوفیت