تحلیل نابرابری فضایی خدمات شهری با رویکرد توسعه پایدار مطالعه موردی: شهرستانهای استان مازندران

امروزه در کشور ایران، مسیله توزیع نامناسب خدمات عمومی شهری در شهرهای مختلف نگرانکننده شده است. یکی از مهمترین پیامدهای رشد شتابان شهرنشینی و توسعه فیزیکی شهرهای کشور در دهههای اخیر ازهمپاشیدگی نظام توزیع مراکز خدماتی شهری بوده که زمینهسازنابرابری اجتماعی شهروندان در برخورداری از این خدمات شده است؛ بنابراین هدف اصلی این پژوهش تحلیل نابرابری فضایی خدمات عمومی شهری با رویکرد توسعه پایدارمی باشد ؛ در این پژوهش ابتدا اطلاعات و آمار موردنیاز در ارتباط با زیرساخت های مربوط به خدمات شهریدر سطح شهرستان های استان مورد مطالعه جمعآوری گردیده و در نرم افزار گسترده Excel بانک داده ها تشکیل شد؛ سپس رتبه بندی شهرستان ها از طریق مدل تصمیم گیری چند معیاره TOPSIS تعیین گردید و در نرم افزار ArcGis10.3 به صورت نقشه نشان دادهشده. در نهایت، نحوه توزیع زیرساخت های خدماتی شهری با استفاده از خودهمبستگی فضایی در فضای GIS در سطح شهرستان ها تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان داد که شهرستان آمل با 769 / 0 درصد برخورداری جزو برخوردارترین و شهرستان سیمرغ با 034 / 0درصد جزومحروم ترین شهرستان از نظر زیرساخت های خدمات شهری در استان مازندران می باشند؛ بنابراین نحوه توزیع زیرساخت های خدماتشهری در سطح استان مازندران به صورت تصادفی بوده است.

Keywords:

تحلیل نابرابری فضایی , خدمات شهری , خودهمسبتگی فضایی , استان مازندران