اسلام و مدیریت زنان در حقوق عمومی

درزمانی که اسلام هنوز ظهور نکرده بود موقعیت زنان از هر لحاظ بسیار دردناک بود و در نهاد خانواده و جامعه به عنوان عضوی که هیچ کارآمدی نداشته و بیشتر جنبه تحقیر و شرمندگی داشته تصور می شد و هیچ ارزشی برای زن قایل نمی شدند. در این برهه از تاریخ زن دارای هیچ گونه حق و حقوقی نبوده و حق مالکیت از او سلب شده و حتی ارث هم به او نمی دادند. یا به عبارت روشن تر زن در پیش از اسلام حد فاصل میان انسان و حیوان بوده است در واقع ابزار و شی بود برای انجام دادن کارهایشان حتی چنان بی اهمیت بود که در مواقع قطحی شوهرش حق داشت او را بکشد و گوشتش را بخورد و یا حتی او را به مردان دیگر قرض بدهد و برای زن شخصیتی قایل نبودند چه برسد به این که بخواهند به او حقوق اجتماعی هم بدهند اما بعد از این که پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) مبعوث شدند با توجه به دین اسلام حقوقی برای زن تعیین نمودند از جمله می توان به حقوق اجتماعی مبتنی بر حقوق اقتصادی، سیاسی، خانواده و غیره داده است. اسلام برای زن همچون مرد حقوقی قایل است که نسبت به حقوق جوامع به اصطلاح دموکراتیک به مراتب وسیع تر است. حقوق زن از نوع حقوق قرارداردی نیست بلکه از نوع حقوق فطری و طبیعی نشات گرفته و از طبیعت و ذات اوست. بنابراین زن با آمدناسلام از حقوق اجتماعی خصوصی و عمومی برخوردار شده است و با توجه به ویژگی هایی که در ذات زنان وجود دارد در بسیاری از موقعیت ها موفقیت هایی از زنان دیده شد و در نتیجه سیستم حکومت همیشه سعی کرد در تمام زمینه های مدیریتی و اداری وسیاسی و .... اززنان دوشادوش مردان استفاده نماید و به طور اجتماعی و طبیعی حقوقی را برای آنها قایل شود.

Keywords:

اسلام , حقوق زنان , مدیریت , حقوق عمومی , حقوق اجتماعی