مقایسه اثربخشی روش و فن آموزش پرسشگری بر تفکر انتقادی ومهارتهای آن در درس مطالعات اجتماعی دانشآموزان دخترپایه اول متوسطه

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی روش و فن آموزش پرسشگری بر تفکر انتقادی و مهارتهای آن در درس مطالعات اجتماعی دانشآموزان دختر پایه اول متوسطه شهر همدان بود. روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیشآزمون- پسآزمون همراه با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه اول مقطع متوسطه در دبیرستانهای دولتی و روزانه شهر همدان در سال تحصیلی 1391-92 بود. گروه نمونه با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای از دو دبیرستان شهر همدان با در نظر گرفتن کلاس بهعنوان واحد نمونهگیری انتخاب و بهصورت کاملا تصادفی، کلاسها در 3 گروه ( 2 گروه آزمایشو 1 گروه کنترل( جایگزین شدند. ابزار اندازهگیری پژوهش آزمون تفکر انتقادی کالیفرنیا (فرم ب)بود. جهت تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس یک متغیره و چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: گروههای آموزشدیده با روش پرسشگری و فن پرسشگری در میانگین نمرات کل تفکر انتقادی عملکردبهتری نسبت به گروه کنترل داشتهاند. درحالیکه گروه آموزشدیده با روش پرسشگری در میانگین نمرات کل تفکر انتقادی، عملکرد بهتری نسبت به گروه آموزشدیده با فن پرسشگری داشت. بهعلاوه، در مقایسه اثربخشی این دو روش بر میانگین نمرات مهارتهای تفکر انتقادی، میزان تاثیر روش پرسشگری بر میانگیننمرات مهارتهای تحلیل، استنباط، قیاس و استقراء، تفاوت معنیداری با فن پرسشگری نداشت. تنها تفاوت معنادار در خرده مقیاس ارزشیابی بود.

Keywords:

آموزش , تفکر انتقادی , دانشآموزان , روش پرسشگری , فن پرسشگری