ارزیابی میزان تاثیرپذیری رفتار خشن در دانش آموزان از اثربخشی آموزش گروهی با واسطه متغیر عقلانی- عاطفی

رفتار خشن و تبعات آن در دوران کودکی و نوجوانی به خصوص در بین دانش آموزان از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد که میتواند سرنوشت آنها را در آینده تعیین نماید. در واقع آموزشهای مختلف در این زمینه میتوان در روند این امر تاثیرگذارباشد و میزان پرخاشگری را کاهش دهد. مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش دوره دوم متوسطه شهر کرمانشاه میباشند. حجم نمونه برابر با 40 نفر بوده و به صورت تصادف ی از ب ینکسانی که نمرههای بالایی در آزمون پرسشنامه پرخاشگری به دست آورده بودند در گروههای آزمایش و کنترل تقسیمبند یشدند( دو گروه آزمایش 10 نفری و دو گروه کنترل 10 نفری) و دادهها نیز با استفاده از آزمون ت ی وابسته مورد تجز ی ه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن است که کلیه فرضیههای پژوهش مورد تای ی د قرار گرفتند به گونه ای که در سطح معناداری 000.0 و 001.0 به ترتیب اثربخشی آموزش گروهی با واسطه متغیر عقلانی-عاطفی توانسته است بر اقدام خشن و احساس خشن دانش آموزان تاثیر داشته باشد. این امر در زمینه تاثیرگذار ی اثربخش ی آموزش گروه ی با واسطه متغ ی رعقلانی-عاطفی بر احساس خشن و رفتار خشن به ترتیب به میزان معناداری 001.0 ،001.0 تاثیر داشته است و در این می انمیزان تاثیرگذاری بر شاخص کلی خشن با توجه به میزان معناداری بهتر، بیشتر بوده است.

Keywords:

رفتار خشن , آموزش گروهی , عقلانی-عاطفی , دانش آموزان