بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی شهر اصفهان

روش مورد استفاده در پژوهش حاضر ، توصیفی از نوع پیمایشی مقطعی است ابزار اندازه گیری چک لیست مشاهده است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس علوم تجربی انجام گرفته است چراکه روش تدریس موفق به دور از الگوهای خاص، روشی است که آموزنده را علاقمند و دلگرم به یادگیری می کند. جامعه پژوهش را دانش آموزان دختر پایه چهارم تا ششم ابتدایی مدارس شهر اصفهان تشکیل می دهند . از بین جامعه تحقیق دو گروه کلاس 28 نفر به عنوان نمونه آماری به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش برای بررسی و تعیین اعتبار ابزار اندازه گیری از روش الفای کرونباخ استفاده شده است و نتایج پژوهش حاکی از آن است که روش تدریس فعال در مقایسه با روش تدریس سنتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر است.

Keywords:

روش تدریس فعال , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان پایه چهارم تا ششم دبستان , دوره دوم ابتدایی , شهر اصفهان