توسعه پایدارشهری کلید گمشده سکونتگاههای غیررسمی مطالعه موردی شهر مرند

سکونتگاه غیررسمی پیامد شهرنشینی وانتقال پارادایم اقتصادی، اجتماعی و صنعتی شدن است. به موازات توسعه شهری این ناهنجاری نیز بازتولیدشده و گویی بقای آن تضمین می گردد. گزارش سازمان ملل تاکید می کند که سکونتگاه غیررسمی یک مقوله جمعیت شناسی تیست بلکه پدیدهای اقتصادی- اجتماعی است که در برنامه های توسعه به عنوان هدف اصلی باید به آن نگریست. تا به امروز در شهرهای بزرگ کشورهای در حال توسعه این مهم مطرح شده، در حالیکه به علت عدم تعادلهای ساختاری در این جوامع، ابعاد مساله دامنگیر شهرهای میانی و کوچک نیز شدهاست. در این میان شهر میانه اندام مرند نیز از این قاعده مستثنی نبوده و با جمعیت 130 هزارنفری خود که سالهاست که با معضل اسکان غیررسمی روبروست. این رساله در پی آنست که با روش توصیفی تحلیلی، مطالعات میدانی و پیمایشی، مصاحبه عمیق و طرح پرسشنامه بتواند درراستای توسعه پایدارشهری با تشریح ویژگیهای اقتصادی اجتماعی، کالبدی و جمعیتی سکونتگاههای غیررسمی در شهر مرند )محلات 7گانه، با جمعیت 38106 هزار نفری( را بازشناسایی کرده و راهکارههای کاربردی با دیدگاه شهر نگر جهت ساماندهی این سکونتگاهها ارایه دهد. یافتهها نشان میدهد که رفع گسست فرهنگی-اجتماعی محلات از ساختار شهر و افزایش توان اقتصادی ساکنان، بالابردن کیفیت مساکن، زیرساختها و ارتقاء سرانه های شهری می تواند نیل به توسعه پایدار شهری را از دریچه ی ساماندهی سکونتگاه غیررسمی هموارتر سازد

Keywords:

سکونتگاه غیررسمی , توسعه پایدار شهری , شهر مرند