پهنه بندی اقلیمی کشت دیم گیاه دارویی گل گاوزبان در استان مازندران

شناخت استعداد هر منطقه برای کشت گیاه مناسب کمک شایانی به استفاده بهینه از عوامل موثر بر تولید محصول می کند. این امر به کمک پهنه بندی با استفاده از GIS به خوبی امکان پذیر است. بدین منظور استعداد استان مازندران به کمک عوامل اقلیمی چون بارش، دمای متوسط، دمای حداکثر و دمای حداقل برای کشت دیم گیاه دارویی گل گاوزبان مورد پژوهش قرار گرفت. ابتدا اطلاعات اقلیمی یادشده از ایستگاه های سینوپتیک استان مازندران جمع آوری و به کمک میان یابی فاصله معکوس وزن دار در محیط GIS به لایه رستری تبدیل شدند و براساس نیاز اکولوژیکی گیاه گل گاوزبان طبقه بندی گردیدند و سپس با ترکیب این لایه ها، لایه نهایی استعدادسنجی منطقه به دست آمد و در نهایت این لایه به چهار طبقه مطلوب، نسبتا مناسب، ضعیف و نامناسب تقسیم شد. نتایج نشان داد 51/148368 هکتار از اراضی زراعی این استان دارای استعداد مطلوب، 19/368225 هکتار دارای استعداد نسبتا مناسب، 34/7979 هکتار دارای استعداد ضعیف و 86/2920 هکتار دارای استعداد نامناسب برای کشت دیم گیاه دارویی گل گاوزبان بودند. طبقات ضعیف و نامناسب در شهرستان نور ، نوشهر و سوادکوه به دلیل پایین بودن دمای متوسط و دمای حداقل ایجاد شدند.

Keywords:

بارش , دما , گل گاوزبان , مازندران , GIS