مطالعه روابط عوامل سیاست های پولی و مالی بر ترکیب ساختار سرمایه یشرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران(مطالعه موردی: شرکتهای صنایع خودرویی، پتروشیمی، سیمان و دارویی)

تعیین ساختار سرمایه بهینه یکی از مسایل اساسی تامین مالی شرکت ها به شمار می رود. به لحاظ اهمیت تایید شده دستیابی به ساختار سرمایه بهینه، همواره تعیین عوامل بیرونی و درونی تاثیرگذار بر نحوه ی تامین مالی شرکتها مورد توجه بوده و پژوهش های زیادی در این رابطه صورت گرفته است. از جمله مهم ترین عوامل بیرونی یا محیطی اثرگذار بر ساختار سرمایه، متغیرهای کلان اقتصادی می باشند. پژوهش حاضر برآنست تا تاثیر عوامل کلان اقتصادی ساختار سرمایه در قالب متغیرهای سیاست های پولی و مالی بر ساختار سرمایه شرکت های صنایع منتخب پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بپردازد. به منظور پاسخگویی به مسیله مطرح شده، شش فرضیه تدوین شده است. جهت آزمون این فرضیه ها نمونه ای از بین شرکت های صنایع خودرویی، پتروشیمی، دارویی و سیمان پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 تا 1394 به صورت فصلی انتخاب شدهاست، که این نمونه شامل 56 شرکت میباشد. با توجه به این که داده های مدل پژوهش به صورت ترکیبی می باشد، جهت آزمون فرضیه ها از رگرسیون چندمتغیره به روش داده های تابلویی از نوع اثرات تصادفی به کمک نرم افزار EViews 9 استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیه ها نشان میدهد عوامل کلان اقتصادی به طور کلی رابطه معناداری با ساختار سرمایه دارد و به میزان 39 درصد توضیح دهنده ساختار سرمایه می باشد. همچنین نتایج تایید کننده رابطه متغیرهای نرخ رشد تولید ناخالص داخلی، نرخ رشد نقدینگی، نرخ بیکاری و نرخ تورم با ساختار سرمایه شرکت ها می باشد اما رابطه معنی داری بین متغیرهای نرخ رشد کسری بودجه و نسبت درآمد مالیاتی دولت با ساختار سرمایه در شرکت های مورد بررسی تایید نشد.

Keywords:

بورس اوراق بهادار تهران , ساختار سرمایه , سیاست های پولی , سیاست های مالی , نسبت بدهی