زمینه های گسترش جامعه شناسی دین در ایران

به رغم آن که پیش بینی می شد در دنیای مدرن جامعه عرصه را بر دین و دینداری تنگ آورد و نهادهای دینی را به همراه اعتقادات و ارزش ها و مناسک و شعایر دینی کناری نهد، اما نه تنها چنین نشد بلکه دین و باورهای دینی با تلفیقی از مدرنیته و سنت با چهره هایی جدید واردعرصه عمومی و سیاسی جهان شده است جامعه ایران نیز همچون پیشینه تاریخی خود همچنان یکی از پایه های ساختاری فرهنگ و سیاست خود را دین قرار داده است هرچند که این جامعه نیز در هجوم مدرنیته و ظواهر و پیامدها و مقتضیات آن نیازمند و دچار دگرگونی شده است و لاجرم نیازمند ان است تا رویکردها و رویه هایی نوبه نو شونده و خلاق را به کار گیرد تا در زمانه جهانی شدن و انفحار اطلاعات، عصر تشکیلات و تاملات، هم از مرکب زمانه عقب نماند و هم میراث پربهای گذشته را به تاراج زمانه وا ننهد. در این میان جامعه شناسی دین به عنوان یک معرفت ژرف اندیش که واسط توصیف و تبیین و تحلیل تاثیر و تاثرات عقاید، ارزش ها، باورها، مناسک و شعایر و.. دینی و اعمال، کردار نهادها و ساختارهای دگر اجتماعی است می تواند با استفاده از رویکردهای کارکردگرایانه و تا حدودی ذات گرایانه، نقشی پررنگ و اهم را ایفا نماید.

Keywords:

جامعه شناسی دین , رویکرد کارکردگرا , جامعه مدرن , گسترش زمینه ها