کاوشی در خرده فرهنگ دعانویسی: پیامدهای فردی و اجتماعی

این پژوهش به بررسی جامعه شناختی خرده فرهنگ دعانویسی به عنوان یکی از بازنمودهای دین داری عامیانه پرداخته است هدف اصلی که به صورت مشخص در این خصوص مورد توجه قرار گرفته کاوش در پیامدهای اجتماعی است که مراجعه به مراکز مذکور به دنبال می آورد متناسب با مسیله تحقیق روشی که برای گردآوری اطلاعات اتخاذ شده، مونوگرافی به معنای شناخت و بررسی دقیق یک واقعیت اجتماعی است که براساس مشاهده عینی صورت می پذیرد، به این منظور تکنیک های مورد استفاده مشاهده مشارکتی و مشاهده غیر مشارکتی و نیز تحلیل اسناد و عکس ها را در بر می گیرد. براساس داده های پژوهش مهم ترین پیامد اجتماعی که مراجعه به مراکز دعانویسی به دنبال می آورد تداوم و باز تولید آسیب های فردی و اجتماعی است تداوم این آسیب ها در سطح وسیع تر نیز می تواند پیامدهایی در برداشته باشد و آن تاثیری است که بر ساختاراجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه می گذارذد چرا که هزینه های مادی و انرژی می توان برخی از نهادهای جامعه باید در جهت از بین بردن اسیب های ناشی از مراجعه به مراکز مزبور سازماندهی شود.

Keywords:

دعانویسی , پیامد ناخواسته , باز تولید آسیب اجتماعی , شخصی سازی , بیرونی سازی , منبع مشروعیت