بررسی میزان جذب انرژی استوانه های جدار نازک فولادی به کاررفته در مهاربند همگرا

اشکال عمده سازه های دارای مهاربند همگرا که به روش عادی طراحی و اجرا می شوند، عدم جذب انرژیکافی است که باعث میشود قاب تحت زلزله های شدید نتواند رفتار مناسبی از خود بروز دهد و به علت عدمشکل پذیری کافی و مناسب منجر به خسارت در سازه میگردد. چین خوردگی (درهم فشردگی) استوانه جدارنازک فلزی تحت اثر نیروی فشاری باعث جذب انرژی در استوانه خواهد شد که اگر این استوانه بعنوان قسمتیاز بادبند فشاری در سازه مورد استفاده قرار گیرد انتظار جذب حاصل از بار جانبی (زلزله یا باد) بعلت چینخوردن (مچالگی) در استوانه جدار نازک به واسطه تشکیل مفاصل پلاستیک میرود، که این خود می تواندمبنای استفاده از یک میراگر به نسبت ساده و ارزان قیمت در ساختمان ها باشد. هدف اصلی در این مقالهیافتن استوانه های جدار نازک مناسب با حداکثر قدرت مستهلک کنندگی انرزی می باشد. صحت سنجی نتایجاین پژوهش با نتایج تجربی شامل یک استوانه های جدار نازک است که در سال 2002 توسط الجاوی انجامشده. در نرم افزار ABAQUS صورت گرفته است. مقایسه نتایج بدست آمده از تحلیل نمونه مدل شده مشخص گردید که مدل فولادی استوانه های جدار نازک ارایه شده در سرعت های مختلف بار گذاری قابلیت قابل قبولی در مستهلک کردن انرژی را دار می باشد.

Keywords:

بهسازی لرزه ای , استوانه جدار نازک , Abaqus