شناسایی فرصت ها و چالش های ساماندهی سکونتگاه های غیر رسمی از منظر مدیریت شهری (مورد مطالعه: اسلامشهر) abstract
مهاجرت بخصوص
مهاجرت روستا به شهر به عنوان یکی از پیچیده ترین پدیده های جمعیتی تحولات بسیار زیادی را در گسترش شهر وشهرنشینی به خصوص در شهرهای بزرگ و مراکز استانها به وجود آورده است. این مهاجرین به دلیل فقر اقتصادی و عدم مهارت، تخصص وسواد کافی جذب حواشی شهرها و مناطق کم ارزش شهری شده اند و به دنبال خود مسایل و مشکلات بسیاری را در ابتدا برای مدیران ومسیولان شهری و سپس برای سایر شهروندان به وجود آورنده اند. عمده ترین معضل این نوع
مهاجرت گسترش
حاشیه نشینی در پیرامونکلانشهرها است، بنابراین شناسایی و بررسی وضعیت موجود مهاجرین ساکن در حاشیه و محلات مختلف شهرها از لحاظ مبدا، انگیزه ها وعوامل دخیل
مهاجرت امری بسیار ضروری است. هدف اصلی این تحقیق شناسایی فرصت ها و چالش های ساماندهی سکونتگاه های غیر رسمیاز منظر مدیریت شهری در شهر اسلامشهر با روش توصیفی- تحلیلی است،
حاشیه نشینی در این شهر از سال 1355 شکل گرفته است و تاکنون نیز ادامه داشته و منجر به نارسایی هایی در محلات هدف گردیده است. در انتهای این پژوهش این نتیجه حاصل شد که مجاورتشهرستان اسلامشهر با پایتخت و سرریز شدن جمعیت کلان شهر تهران و
مهاجرت از سایر استان ها، باعث افزایش جمعیت و رشد کالبدی اینشهر و پدیده اسکان غیررسمی در حاشیه قسمتی از محدوده شهر شده است و افزایش بی رویه جمعیت و عدم کنترل
مهاجرت عوامل اقتصادیهمچون کمبود اشتغال، بیکاری، کمبود امکانات و خدمات رفاهی، اشتیاق برای یافتن شغل پر درآمد و جاذبه های شهر تهران از نظر درآمد مالیو ارزانی زمین در حاشیه ها نسبت به اسلامشهر و شهر تهران، مهم ترین عوامل دافعه و جاذبه برای
مهاجرت و سکنی گزینی در شهر اسلامشهربرای مهاجرانی است که برای تامین مایحتاج زندگی و شغل و درآمد به این شهرستان
مهاجرت کردند و در نهایت در محله حاشیه نشین اینشهر سکنی گزیدند.