اثر منابع مختلف کود بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای (Zea mays L.) تحت تاثیر مدیریت های مختلف خاک ورزی

در راستای توسعه کشاورزی پایدار، آزمایشی شامل خاک ورزی به عنوان عامل اصلی در دو سیستم متداول ( شخم و مخلوط کردن کود با خاک) و بیخاک ورزی (سم پاشی کود سبز و کشت مستقیم ذرت (Zea mays L.) و منابع کود: T1: کود سبز جو، T2: کود سبز جو همراه با مصرف کامل کود شیمیایی توصیه شده (NPK) به جو شامل اوره، سوپر فسفات تریپل و سولفات پتاسیم به ترتیب به میزان 165، 90، 75 کیلوگرم در هکتار، T3: کود سبز جو به همراه دو سوم کود شیمیایی به جو و یک سوم باقیمانده به ذرت، T4: کود سبز جو با یک سوم کود شیمیایی به جو و دو سوم به ذرت، T5: کود سبز جو با مخلوط نصف کود دامی و شیمیایی، T6: کود سبز جو با 40 تن کود دامی و T7: شاهد (بدون مصرف کود) به عنوان عامل فرعی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سیستان طی دو سال زراعی 93-1392 اجرا گردید. زمان برگرداندن جو به خاک در مرحله خوشه دهی بود. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع گیاه، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال، وزن هزار دانه، طول بلال و عملکرد دانه و شاخص برداشت بود. نتایج نشان داد که منابع کود و خاک ورزی اثر معنی دار بر ارتفاع بوته، طول بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه در هکتار داشت. بیشترین عملکرد دانه در خاک ورزی متداول و در تیمار T5 با میانگین 8471 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. برهمکنش سال در خاک ورزی در منبع کود نشان داد که بیشترین عملکرد در سال دوم در خاک ورزی متداول و در تیمار T5 با میانگین عملکرد 9400 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بر اساس نتایج، مخلوط کود سبز، دامی و شیمیایی همراه با خاک ورزی متداول جهت دسترسی به عملکرد بالا در راستای توسعه کشاورزی پایدار میتوان مدنظر قرار داد.

Keywords:

جو , بی خاک ورزی , شاخص برداشت , طول بلال , وزن هزار دانه