بررسی ارتباط بین التزام به خواندن نماز با بهداشت روانی و هوش معنوی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر قیدار

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین التزام به خ واندن نماز با بهداشت روانی و هوش معنوی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر قیدار است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی، جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر سال اول مقطع متوسطه دوره دوم که در سال تحصیلی 95-94 مشغول بودند، تشکیل می دهد. نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده به تعداد 280 نفر انتخاب و به آزمون های سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979) و هوش معنوی فرامرزی و همکاران (1388) پاسخ دادند. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین التزام به خ واندن نماز با بهداشت روانی و هوش معنوی دانش آموزان رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش بیانگر آن است که بین التزام به خواندن نماز با خرده مقیاس های بهداشت روانی و با مولفه های هوش معنوی نیز رابطه معنادار می باشد.

Keywords:

التزام به نماز , بهداشت روانی , هوش معنوی , دانش آموزان متوسطه دوره دوم