بهینه سازی کمک فنر الکترومغناطیسی و سیستم تعلیق خودرو با استفاده از الگوریتم زنبورعسل

در این تحقیق، کم کفنر الکترومغناطیسی به مدل یک چهارم خودرو با دو درجه آزادی و مدل یک دوم خودرو با چهار درجه آزادی اضافه شده است. در ادامه، با استفاده از الگوریتم بهینه سازی زنبورعسل در دو مرحله، مدل شبیه سازی شده، بهینه شده است. در مرحله اول، فقط ثوابت کمک فنر الکترومغناطیسی بهینه شده و پارامترهای سیستم تعلیق ثابت فرض گردیده است. در مرحله دوم، علاوه بر ثوابت کمک فنر الکترومغناطیسی، پارامترهای سیستم تعلیق نیز مورد بهینه سازی قرار گرفته که در هر دو مرحله، مقادیر پارامترهای بهینه شده از اعمال ورودی ترکیبی شامل ده ورودی سینوسی با دامنه های مختلف و یک ورودی پله واحد به دست آمده و در نهایت با استفاده از این مقادیر، میزان انتگرال قدر مطلق خطا نسبت به چند حالت ورودی محاسبه شده است. برای تعیین تابع هدف در بهینه سازی انجام شده از انتگرال قدر مطلق خطا استفاده شده که هدف، کمینه سازی سطح زیر نمودار (جابه جایی خودرو) می باشد. نتایج نشان داد که مقادیر تابع هدف در حالت دوم بهینه سازی نسبت به حالت اول کمتر بوده، به گونه ای که به عنوان نمونه در اثر اعمال ورودی سینوسی با دامنه 5 مقدار این تابع برای مدل یک چهارم و یک دوم خودرو در حالت اول بهینه سازی به ترتیب برابر 0/293 و 0/283 و در حالت دوم بهینه سازی به ترتیب برابر 0/261 و 0/255 است.

Keywords:

کمک فنر الکترومغناطیسی , سیستم تعلیق , الگوریتم زنبورعسل , بهینه سازی