راهبرد پژوهی مدیریت شهری در راستای توسعه پایداردر بافتهای تاریخی نمونه موردی: بافت تاریخی شهر یزد

از اوایل دهه 90 میلادی بهکارگیری شاخصهای مربوط به اندازه گیری و ارزیابی عملکرد در برنامهها و پروژههای آژانسهای دولتی مجددا رونق یافته ا ست و مدیریت شهری نیز از این موج بی نصیب نمانده ا ست. از آنجایی کهمدیریت شهری با شکلدهی به فضای زیستی در همه زمینهها، در پی افزایش رفاه شهروندان و دستیابی به توسعه پایدار محلهای و شهری است؛ ارزیابی عملکرد، در حقیقت یکی از ابزارهای اصلی و اساسی مدیریت جهت تحققاهداف، ا ستراتژیها و برنامهها میبا شد و یکی از راههای ارزیابی عملکرد میزان ر ضایت مردم میبا شد. در همین راستا پژوهش حاضر با استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه و در ارتباط با ابعاد پایداری محلهای و عملکرد مدیریت شهری در پایداری محلهای، به دنبال سنجش وضعیت عملکرد مدیریت شهری و تعیین استراتژی بهینه در بافت تاریخی شهر یزد میباشد. نتایج حاصله از میزان رضایتمندی شهروندان از عملکرد مدیریت شهری، در ابعاد چهارگانه اجتماعی- فرهنگی، زیست- محیطی، اقتصادی و کالبدی- فیزیکی نشانگر این است که در تمامی محلات بافت تاریخی شهر یزد، عملکرد مدیریت شهری از منظر شهروندان قابلقبول نمیباشد و لازم است مدیریت شهری با در دستور کار قرار دادن استراتژی ارتقاء در تمامی محلات بر تامین هرچه بهتر شاخصهای عملکردی و بهطور ویژه شاخصهای مرتبط با پایداری محلهای همت گمارد و با تمرکز برنامهها، منابع و فعالیتهاو به ترمین هرچه مطلوبتر خدمات موردنیاز شهروندان اقدام نماید.

Keywords:

راهبرد پژوهی , مدیریت شهری , پایداری محلهای , استراتژی بهینه , ماتریس رضایت/اهمیت , بافت تاریخی شهر یزد