تاثیر سیلیمارین بر پارامترهای اسپرم انسان تیمار شده با آلومینیوم کلراید

آلومینیوم به عنوان یک آلاینده زیست محیطی با القا استرس اکسیداتیو اثرات مخربی بر روی دستگاه تناسلی نر دارد و سیلیمارین یک آنتی اکسیدانت قوی است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سیلیمارین در جهت مهار اثرات مخرب آلومینیوم بر قابلیت حیات و تمامیت آکروزوم اسپرم انجام گرفت. در این پژوهش، اسپرم های انسان به 5 گروه: اسپرم لحظه صفر، اسپرم گروه کنترل، اسپرم تیمار شده با آلومینیوم کلراید 0/5 میلی مولار، اسپرم تیمار شده با آلومینیوم کلراید 0/5 میلی مولار + سیلیمارین ( 1 میکرومولار)، اسپرم تیمار شده با سیلیمارین 1) میکرومولار) تقسیم شدند. تیمارها به مدت 180 دقیقه انجام شد. برای بررسی قابلیت حیات از رنگ آمیزی ایوزین- نگروزین و برای بررسی تمامیت آکروزوم از رنگ آمیزی کوماسی بریلیانت بلو استفاده شد. درصد قابلیت حیات و تمامیت آکروزوم اسپرم در گروه تیمار شده با آلومینیوم کلراید به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. کاربرد مشترک آلومینیوم کلراید + سیلیمارین موجب شد که این اثرات به طور معنی داری نسبت به گروه تیمار شده با آلومینیوم کلراید جبران شود. کاربرد سیلیمارین به تنهایی توانست به طور معنی داری درصد قابلیت حیات و تمامیت آکروزوم اسپرم را نسبت به گروه کنترل افزایش دهد. آلومینیوم کلراید توانست درصد قابلیت حیات و تمامیت آکروزوم اسپرم انسان را کاهش دهد و سیلیمارین توانست اثرات مخرب آلومینیوم کلراید را بر روی این پارامترها جبران کند

Keywords:

آلومینیوم , سیلیمارین , اسپرم انسان , تمامیت آکروزوم , قابلیت حیات