جداسازی باکتری احیا کننده سولفات از رسوبات بستر دریای مازندران و بررسی توانایی تولید الکتریسیته در پیلسوختی میکروبی

درسال های اخیر، به دلیل بحران انرژی ناشی از رشد جمعیت، صنعتی شدن جوامع، محدودیت سوخت های فسیلی و مشکلات زیست محیطی، پیل سوختی میکروبی به عنوان یکی از منابع پاک و تجدیدپذیر انرژی مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. پیل سوختی میکروبی یک راکتور زیستی است که انرژی شیمیایی موجود در پیوندهای ترکیبات شیمیایی را از طریق عملکرد کاتالیسیتی میکروارگانیسم ها در شرایط بی هوازی به انرژی الکتریکی تبدیل می کند. جداسازی باکتری های احیا کننده سولفات و بررسی توانایی تولید الکتریسیته از اهداف پژوهش حاضر بود. پس از جمع آوری رسوبات بستر دریای مازندران، باکتری احیاکننده سولفات جداسازی شد. سپس توانایی جدایه برای تولید الکتریسیته در پیل سوختی میکربی مورد بررسی قرار گرفت. جدایه باکتریایی احیاکننده سولفات به محیط کشت مایع LB تلقیح شد و به مدت 24 ساعت در دمای 30 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شد. سپس به محفظه آند حاوی محیط کشت LB منتقل شد. نوترال رد به عنوان واسطه انتقال الکترون استفاده شد و الکترودها نیز از گرافیت ساخته شده بود. نتایج نشان داد که جدایه توانایی تولید الکتریسیته با بیشترین ولتاژ چرخه ای 701 میلیولت را داشت. همچنین بیشترین چگالی توان و جریان به ترتیب 140/817 میلی وات بر مترمربع و 395 میلی آمپر بر مترمربع سنجیده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که باکتری احیاکننده سولفات جدا شده از رسوبات، توانایی بالایی برای تولید الکتریسیته در پیل سوختی میکربی داشت

Keywords:

پیل سوختی میکربی , تولید الکتریسیته , باکتری احیاکننده سولفات