بررسی روشی فازی در جهت تشخیص امضاء فارسی به روش آفلاین

هدف از انجام این پژوهش تشخیص امضای فارسی به روش آفلاین و سعی در معرفی الگوریتم مناسبی برای استفاده از تصاویر امضای یک شخص با تعداد محدود در جهت تشخیص اصالت امضا میباشد. در روشهای تشخیص آفلاین، مشخصههای ایستا از تصاویر امضاها استخراج شده و توسط الگوریتم یادگیری، به یک مدل تشخیصگر تبدیل میشود. روش پیشنهادی مبتنی بر الگوریتمهای بینایی ماشین برای پیش پردازش و استخراج مشخصه است و نیز از الگوریتمهای فازی جهت یادگیری تغییرات در بردار ویژگیها و کد کردن میزان عدم قطعیت استفاده میشود. ابتدا تصویر امضا از پیش زمینه جدا شده و سپس اسکلت امضا استخراج میشود. مرکز ثقل اسکلت محاسبه شده و یکسری خطوط فرضی به مرکزیت آن با زوایای مختلف رسم میشود تا محل برخورد آنها با خطوط امضا محاسبه شوند. فاصله نقاط برخورد از مرکز ثقل حساب شده و سپس نرمالسازی میشوند. این مراحل روی یک تعداد از امضاهای اصیل جهت یادگیری انجام میشود و بردارهای ویژگی برای هر زاویه ساخته میشوند که از روی آنها مدلهای فازی آموزش میبیند تا امضاهای فازی در مرحله آموزش حاصل شوند. سپس برای هر امضا در مرحله تست، پس از انجام پیش پردازش و استخراج بردار ویژگیها، مدلهای فازی میزان عضویت امضای داده شده به دادگان یادگیری شخص مورد نظر را امتیازدهی میکنند تا با توجه به امتیاز نهایی، تصمیم به اصالت یا جعلی بودن امضاگرفته شود. نتایج حاصل بروی دادگان تست نشان داد که میزان خطای تشخیصFRR و FAR امیدوارکننده است.

Keywords:

امضاء فارسی , تشخیص افلاین , منطق فازی , بردار ویژگیها